Wanneer wij het over de kleur geel roodoog hebben, dan hebben we het over de pink-eyed dilution factor (p).
Geschiedenis
De heer W.E. Castle heeft in het wild de geel roodoog ontdekt. De albino ratten, gevangen uit het wild, die door de laboratirum gebruikt werden,
waren eveneens drager van de geel roodoog mutatie. Later in verschillende populaties bestemt voor verschillende onderzoeken kwam deze
kleurmutatie naar boven. De kleurmutatie geel roodoog is voor het eerst in 1914 beschreven. Uit later onderzoek bleek dat de mutatie
oorspronkelijk van de Wistar lijn vandaag kwam. Dit is een albino lijn die in 1906-1907 door Wistar instituut gefokt is.
Beschrijving van de kleur en eigenschappen
Een haar van een agouti is opgebouwd uit drie verschillende kleuren: het eerste stuk van de haar is grijs, het middenstuk is bruin van kleur en de
toppen van de haren zwart van kleur. De pink-eyed dilution mutatie zorgt ervoor dat geen zwarte pigment aangemaakt wordt en geheel
verdwijnt. De agouti opbouw van de haren is nog steeds aanwezig, echter door de lichte kleurnuances valt het verschil tussen ondervacht,
middenstuk en haartoppen minder op. De haartoppen zijn donkergeel tot oranje van kleur. De tussenkleur is licht beige.
De dekkleur verandert op de zijflanken naar een iets lichtere kleur. De buikkleur en de kleur onder de kaak zijn licht beige. Dit valt
veel minder op als bij de wildkleur of andere donkere agouti kleuren. De snorharen zijn licht van kleur.
De oogkleur is rood. Dit komt omdat ook de zwarte pigment van de oogkleur ontbreekt. De ogen zijn daardoor doorzichtig en
door de lichtweerkaatsing van de bloedvaten worden de ogen rood van kleur. Ook rondom de ogen, waar de haren aanzienlijk
korter zijn, worden de kleuren wat fletser.
De geel roodoog agouti vererft recessief. Dat wil zeggen dat van beide ouderdieren het gele gen (pp) geërfd moeten hebben.
Wanneer je geel roodoog met een zuiver agouti inkruist, dan ontstaat in eerste instantie allemaal agouti kleuren. Deze jonge
ratten dragen voor de geel roodoog kleur. Wanneer je deze onderling zou kruisen, dan krijg je 25% geel roodogen varianten.
Om de oorspronkelijke kleur van geel roodoog in stand te houden is het raadzaam deze eens terug te kruizen met een
zuivere agouti. De gele tinten zijn zichtbaar gevoelig voor invloed of vermenging van andere kleuren. Zo zie je soms dat
de dekkleur vaal en flets wordt.
De genetische code van geel roodoog is: A_pp
Bron:
- http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16245028
- The Domestication of the Rat, by W.E. Castle