De meeste ratjes komen gezond op de wereld, leven gemiddeld twee jaar en maken vaak een verouderingsproces mee met verschillende kwaaltjes. Maar soms komt het voor dat een ratje tussentijds ziek wordt of dat bij de geboorte iets aan de hand lijkt te zijn of is.
Gezondheidsproblemen kunnen veroorzaakt worden door een erfelijke afwijking, een bacteriële of virale infectie, door ongedierte of andere externe factoren. In dit onderdeel worden een aantal van deze problemen beschreven op basis van persoonlijke ervaring.
Hierbij benadrukken wij dat wij geen medische achtrond hebben en dat wanneer je naar informatie zoekt met betrekking tot een kwaaltje, het beste advies is om een dierenarts te bezoeken die kennis heeft over de tamme rat.
Parasitaire aandoeningen
Tamme ratten kunnen veel last hebben van verschillende inwendige en uitwendige parasieten. Inwendige parasieten kunnen herkend worden door witte sliertjes in de ontlasting maar ook een vermagering en lusteloos worden van de tamme rat.
Deze parasieten kunnen goed behandeld worden met een ontwormkuur. Uitwendige parasieten zoals vlooien, luizen en mijten komen normaliter niet vaak voor bij gezonde ratten en is meestal te herkennen aan het krabben en dat de tamme rat wat dunne en minder
glansend haar krijgt. Er is echter één uitzondering en dat is de graafmijt ofwel de schurfmijt. Die kan ook bij gezonde ratten toeslaan en is zeer besmettelijk. De schurftmijt kan ook wondjes aan de oren veroorzaken en kan ervoor zorgen dat de oortjes niet meer rond zijn, maar
gekarteld. Dit wordt ook wel bloemkooloren genoemd.
De meeste mijtsoorten blijven op de rat zelf en zijn door de dierenarts eenvoudig te behandelen. Meestal wordt een middel voorgeschreven op basis van ivermectine. Dat zorgt ervoor dat alle mijt dat bloed van de rat drinkt, dood gaat.
Maar er is één uitzondering, namelijk bloedmijt. Dit is een mijtsoort dat alleen bij de tamme rat drinkt en daarna in een donker hoekje verder ontwikkeld en voortplant. Bloedmijt kan ook in rustfase gaan. De behandeling is daarom complexer. Naast dat de tamme rat
behandeld moet worden, moet ook de omgeving behandeld worden. In de dierenwinkel of bij de dierenarts kan je een antibloedmijt spray kopen waarmee je de omgeving mee kunt behandelen zoals de zijkant van de kooi en de ruimte waarin de kooi staat.
Waar je alert op moet zijn, is dat je de diertjes niet uit de ruimte weghaalt waar je bloedmijt hebt gezien. Dit om te voorkomen dat bloedmijt op zoek gaat naar nieuw bloed en eventueel in rustfase gaat. Dit kan namelijk maanden duren. Bloedmijt kan niet tegen kou en
wanneer buiten vriest is het een optie om de kooi en speelgoed een nachtje naar buiten te doen. Denk goed na waar je de vieze bodembedekking laat. Gooi je dit weg in de groenbak, dan kan daar ook bloedmijt in komen. Doe het in zakken en spray deze voor de zekerheid in.
Aandoeningen aan de huid
Er kunnen verschillende huidaandoeningen bij ratten voorkomen zoals eczeem, korstjes, kale plekken en haaruitval. Verkeerde voeding, hormonen, te weinig beweging en schimmels kunnen oorzaken zijn van de huidaandoeningen. Bij een vitamine B gebrek kan de
ziekte Rattepellagra ontstaan waarbij de huid ontveld en gaat ontsteken. Voor deze en andere onbekende huidproblemen kan men het beste naar de dierenarts.
Schimmelaandoeningen komen zelden bij ratten voor en zijn te herkennen aan haaruitval, schilfers en rode vlekken. De behandeling gebeurd vaak met een anti-schimmel geneesmiddel (antimycoticum).
Megacolon
Dit is een aangeboren aandoening waaribj de bezenuwing naar het darmstelsel niet helemaal goed ontwikkeld is. Hierdoor wordt het voedsel niet verdergeleid door de darm en hoopt het voedsel zich op. Mega staat voor groot en colon staat voor dikke darm.
De aandoening is meestal dodelijk. Deze aandoening komt voor bij ratten met heel veel wit, veroorzaakt door een bontfactor. Dit wordt international high-white markings genoemd.
Een ratje met megacolon is makkelijk te herkennen in het nest. Het groeit veel minder goed dan de overige rittens, heeft een vertraagde haargroei en een dik buikje. Het sterft meestal in de eerste weken na de geboorte.
Links: http://www.ratbehavior.org/megacolon.htm
Olifanttanden / te lange tanden
Tanden van een tamme rat groeien door en slijten normaliter van nature goed af. Soms komt het voor dat dit afslijten niet goed gaat. De tanden worden te lang. Als ze te lang zijn, kan je de tanden met een klein nagelknipper stukje inkorten / afknippen. Doe
dit samen met iemand anders. De één houdt de tamme rat vast en houdt het bekje open en de ander knip het. Wanneer je daarmee weinig ervaring mee hebt, kan je beste met de tamme rat naar de dierenats gaan. Wanneer de tanden consequent doorgroeien
en veel te lang zijn, dan noemen we dit olifanttanden.
Er zijn verschillende oorzaken die kunnen zorgen dat de tanden te lang worden. Een deel van de oorzaken hebben een genetische achtergrond en fokkers moeten daar rekening mee houden. Wanneer een tamme rat pijnlijke tanden heeft, zal hij minder gaan knagen. Hierdoor slijten de tanden minder af waardoor ze te lang worden. Het kan ook voorkomen dat de tanden scheef staan waardoor de slijtage minder goed verloopt. Wanneer de tanden al vanaf jongs af aan scheef staan, dan is de kans groot dat het een genetische achtergrond kent. Het kan voorkomen dat een tamme rat valt en daardoor de tanden wat scheef komen te staan.
Wanneer de tanden te lang worden, kunnen ze naar binnen groeien. Wanneer je niet tijdig ingrijpt c.q. niet tijdig ziet, kan de ondertanden in de gehemelte vast komen te zitten.
Niet genoemd
Bovenstaand hebben wij slechts enkele van de voorkomende ziektes en problemen beschreven. De website is online gezet voordat dit onderdeel geheel klaar was. Dit deel wordt in loop van tijd aangevuld. Wanneer je een rat hebt waar iets aan mankeert en je komt via een zoekmachine hier terecht, dan adviseren wij jou om contact met een dierenarts of een ander deskundige op te nemen. Natuurlijk kan je via het contactformulier ons vragen sturen.